Thursday, December 17, 2009

ક્રિકેટીયો વા અને હરખપદુડા ની જાન

કોક નો ધણી મરે ને હૂ રાંડી રાંડ થાવ એવુ રાજકોટ નુ વાતાવરણ હતુ છેલ્લા બે દી થ્યા. જેનુ પૈણવા ટાણે ઘોડૂ હાલ્તુ ય નથી એવી ઇન્ડિયા ની ટીમ ના ગઈઢાઓ (આ છોકરાઓ ની મોઇ ડાડીંયા જેવી રમત કેવાય) રાજકોટ ના ક્રિકેટ ગ્રાઉન્ડ મા ૧૨-૧૨ વરહ ના ટેણિયા જ્યા છક્કા ઉપર છક્કા મારે એવા ટિચુકડા ગ્રાઉન્ડ પર ૪૧૮ રન મારી દીધા તો ઠેઠ અમેરિકા બેઠેલા કેટ્લાય હરખપદુડા ખાટ્લા માથી હેઠા પડી ગ્યા હશે. કેવુ પડે ભાઇ શૂ સેહવાગ રઈમો? તેન્ડુલકર એટ્લે તેન્ડુલકર! તંબુરો તારી માસી નો! રઈમો તો સાન્ગાકારા ૪૩ બોલ મા ૯૦ ઠોકી દીધા.બચારા તારન્ગા ને રાજકોટ નો આઈસ ક્રીમ ખવરાવી કઢી જેવા શેડા કાઢતો કરી દીધો અને તોય ભાઇડા ની વિકેટ પાડવા મા આપના ગઈઢાઓ ને ફીણ આવી ગ્યા.આતો બિચારા શ્રીલંકા વાળા ના નસીબ મા પાંદડુ એટ્લે તેન્ડુલકર થી ઓલા નવાણિયા મેથ્યુઝ નો કેચ થઈ ગ્યો બાકી બહુ આઘુ હતુ જ નહી ને જો એકાદો ફટ્કો લાગી ગ્યો હોત તો જોયા જેવી હોત બધાય ની. આજ રાજકોટ વાળા રાતી લાલ જેવી કરી દેત.


આતો દોઢ અબજ ની વસ્તી માથી જ કમાવાનુ છે એ બીસીસીઆઈ અને આઈસીસી ને ખબર છે એટ્લે જ્યારે વાર તહેવારે એકાદો ૫૦ ૧૦૦ રુન મારે એટ્લે આ ૨૦ ૨૦ વરહ જુના ગઈઢા ઓ નુ વાહ વાહ કરવા માંડે અને એમા પાછા એની જાતને જોડા મારુ એવા પત્રકારો ય વરગી પડે.

અમારુ કાઠયાવાડ તો ખાનદાનો ની ભુમી છે, જોગીદાસ ખુમાન ની ભુમી છે જે દુશ્મન નાય ઓવારણા લ્યે અને બીજા હારુ ખપી જાઇ પછી ભલે ને રમત નુ મેદાન હોઇ કે રન મેદાન.આમેય આપણી ટીમ બીજે દેશ રમવા જાઇ ત્યારે હારે જ છે, એકાદો વધુ, અમારી રાજકોટ ની આબરુ તો રહી જાત. હવે જે થયુ એ નવી ઘોડી નવો દા. આ ગઈઢાઓ સમજે તો હારુ.


બાકી તો આય રાજકોટ મા હવે આધેડ અને બૂઢિયાઓ જ રઈ ગ્યા છે. જુવાનીયા તાજે તાજા પૈણી ને હનીમૂન મા ભાગી ગ્યા છે. એટ્લે આ લગનગાળો પુરો થતાજ શાક્ભાજી સાવ મફત ના ભાવે મળવા માઇંડુ છે. કુદરત નુ શુ કેવુ, ઓલો અલ ગોર રાઇડુ પાડી પાડી ને હાહ ધમન થઈ ગ્યો પણ કોઇ એનુ માનતુ નથી પણ હજુ પુરો શિયાળો બેઠો નથી ત્યા આયા ગીર મા એક્દમ પીળી હળદર જેવી કેસર કેરી પાકી ગઈ છે ને માર્કેટ મા પણ વેંચાવા આવી ગઈ છે. ૩૦૦ ની કિલો છે. પાંચ છોકરા ની મા ભાગી ને બીજા લગન કરે એ કાઈક હવે સમજાય પણ આ વગર ઉનાળે ને ભર શિયાળે પાકી કેરી? કળયુગ બરોબર બેઠો છે હવે...

હવે જે હોઇ ઈ અમે તો ગરમા ગરમ મફલર ને વાંદરા ટોપિયુ પેરી ને રાઇતે તાપણે બેહવા માઈંડા છિયે.. તમ તમારે ય બે બે ગોદડા ની સોઇડ કરીને ઘોટાઇ જાવ.

Tuesday, December 8, 2009

દયા પ્રભુ ની ધરમ ની જય...

સૌરાષ્ટ્ર ની ભુમિ સંત સુરા અને બહારવટિયા ની કેવાણી છે. એટ્લે જ આયા કેવાણુ છે કે .

જનની જણ તો જણજે કા દાતા કા સૂર,
નહિતો રહેજે વાંજણી મત ગુમાવીશ નૂર .

અને આજેય પણ કાઠિયાવાડ ના કોઇપણ ગામે જાવ તો ગામ ની બહાર પાળિયા હોઇ. ગામમા કોઇક શુરવીર થઈ ગ્યા ની ઈ ઓળખાણ હતી. આ શુરા એટ્લે ઘરવારી યે બટેટા કાપવા બેહાઈડા હોઇ ને આંગળી કપાઇ જાઇ ને દેવ થઈ ગ્યા હોઇ ઈ નહિ, આતો ગામ ની ગાયુ વાળવા કે ગામ ભાંગવા લૂટારા આઇવા હોઇ એની હારે લડતા લડતા ખપી ગ્યા હોઇ એની વાત છે.એના પાળિયાઓ ને સિન્દૂર ને ધુપેલિયા થાઇ.

મારે વાત કરવી હતી સંતો ની. કાઠિયાવાડ એ સંતો ની ભુમિ. આજે પણ ગામે ગામ કોઇ ને કોઇ સાધુ સંતો ના વિસામા હોઇ જ. સત્તાધાર આપા ગીગા ની જઈગા, વિરપુર જલારામબાપા ની જઈગા, પરબ વાવડી સંત દેવિદાસ અમર મા નુ તોરણીયા ધામ, પાળિયાદ બાપુ ની જઈગા, બગદાણા બજરંગદાસ બાપા, સ્વામિનારાયણ નુ ગઢડા, સારંગપુર, ભારતી આશ્રમ જુનાગઢ, કેટ કેટ્લી જઈગા. બધેય ઓટલો મળે અને ચોવિસ કલાક અન્નષેત્ર ચાલુ.

વાત મૂળ છે રાજકોટ ના ભક્તો ની, એના ભક્તિ ભાવ ની. ભારે શ્રધ્ધાળુ બાકી, કોઇનોય આભળછેટ નહિ.એવુ કેવાય કે બાવા બઈના હે તો રાજકોટ આવવા પડે.. બસો પાંચસો માથા મળી જ જાય. આ ગામ મા બધી જાત નો ફાલ મળે. સ્વાધ્યાય કે સ્વામિનારાયણ, કે,આર્ટ ઓફ લિવીંગ કે બ્રહમાકુમારી કે હરિ ઓમ તત્સત કે, પ્રણામિ, કે હવેલી વાળા વૈષ્નવ કે પછી ભલે ને મોરારી બાપુ ને રામદેવજી મહારાજ હોઇ રાજકોટ મા સંધાય ના શીષ્યો મળે. (unity in diversity) યુનીટી ઇન ડાઈવર્સીટી મા માનવા વાળા પાછા બધા એક શેરી મા રેતા હોઇ ને કોઇ ના પણ ગુરુ ગામમા આવે ત્યારે નોતરૂ હોઇ કે નો હોઇ ગુંદી ગાંઠિયા ખાવા ને બાપુ, બાપા કે સંત ના દર્શન ને આશિર્વચન સાંભળવા પોગી જ જાઇ. મારી કુળદેવી ખોડિયાર હોઇ કે તારી હોઇ આશાપુરા , ઉંઝા મા ઉમિયા મહોત્સવ હોઇ એટ્લે બધાય પાણકોરા ના બે જોડી કપડા લઈ થેલીયુ ભરી ને બસુ મા બેહી જાવાના. ગમે એટ્લા મેદાનો હોઇ એ ટુંકા પાડી દયે એટ્લુ માનાહ ભેગુ થાઈ. પાછુ એવુ નથી કે ધરમ કરમ ના કામે જ લોકો ભેગા થાઈ, સ્વામી સચ્ચિદાનંદ, કે સ્વામી ધર્મબન્ધુ કે ગુણવન્ત શાહ કે સારા પ્રવચનકાર ને ન્યાય તડાકો પડે. અને છેલ્લે ભીખુદાનભાઇ ગઢવી કે હેમન્ત ચોહાણ કે દિવાળીબેન ભીલ કે, કોઇપન ગઢવી નો લોક ડાયરો ગમે ન્યા હોઇ, કલાકાર ગમે ઇ હોઇ, બસ જાવુ એટ્લે જાવુ જ. હમજાય કે નહી રાજકોટ મા રેવુ હોઇ તો જાવુ તો પડે જ.વેવાર મા રેવુ હોઇ તો જાવુ પડે જ.



બાકી શિયાળો હવે માંડ બેહુ બેહુ થઈ રયો છે ત્યારે તાજે તાજા લીલા મજાના શાક ભાજી ને ફ્રુટ ની રેકડીયુ હડિયુ કાઢે છે. અને આ લગન ની સીઝન ની તો શુ વાત કરુ, આ ૨૦૧૨ ફિલમ આવી છે ત્યારથી બધાય કુંવારા ને હવે પૈણવા ચઈડો છે, ગમે એવી દેખાતી હોઇ છોડી, બસ બધાય ને માંડવે બેહી જ જાવુ છે, ક્યાક રહી નો જવાય ની બીકે.

તયે હાલો હવે આ ટાઈઢુ મા જિંઝરા ને શેઈડી ને અડદિયા ને તલ સાંકળી ને ચીક્કી ની મોજુ લૂટ્વા આવી જાવ રાજકોટ...