નઝરૂ કેમ જાણે સમજી ગઈ ઝુકી ઉભી રહી ગઈ સાન માં

ઉફ, કેટલા ને બેભાન કરી ગઈ  આ અદા 

હવે કોણ લાવશે બધા ને ભાનમાં 

ના કર એવી વાત, આ કાનમાં,

પાનખર ને ચામાં ઘુટી, બેઠો છું હું તાનમાં

ચોવીસે કલાક વસંતની પિચકારી, મારે,

તારે કેવું, શું, ઘટે એ જાણી લે તું સાન માં

દિવસો ઓછા રહ્યા છે બાકી, નીલેશ,

એ સમજી ને જલ્દી આવી જા ભાનમાં